Bekeringsverhaal III

 

Broeder Yusuf Estes

Broeder Yusuf Estes

Het verhaal van Yusuf Estes: mijn terugkeer naar Allah

Vele mensen vragen mij hoe een christelijke predikant of priester ooit de Islam kan accepteren, vooral met alle negatieve dingen voor ogen die we elke dag horen over de Islam en moslims. Ik wil graag iedereen bedanken voor hun interesse en mijn nederig verhaal aanbieden, als God dat wil. Eigenlijk vroeg een vriendelijke christelijke man mij eens via e-mail hoe ik het Christendom verliet in ruil voor de Islam. Dit verhaal is min of meer een kopie van de brief die ik naar hem terug zond.

Mijn naam is Yusuf Estes en ik ben de National Muslim Chaplain voor American Muslims, gesponsord door een aantal organisaties hier in Washington, DC. [Yusuf Estes is ook bekend van de Engelstalige Islamitische satellietzender Huda (www.hudatv.org).] Als zodanig reis ik over de hele wereld om lezingen te geven over de boodschap van de Christus van de Qor-aan in Islam en om deze boodschap te delen. We houden dialogen en discussiegroepen met alle religies en genieten van het samenwerken met rabbijnen, predikanten en priesters overal ter wereld. Het merendeel van ons werk vindt plaats in instellingen, bij strijdkrachten, op universiteiten en in gevangenissen. Ons doel is voornamelijk om de correcte boodschap van Islam te onderwijzen en door te geven en kenbaar te maken wie de moslims nou werkelijk zijn. Hoewel de Islam nu gegroeid is om gelijk te eindigen met het Christendom als de grootste der religies op aarde, zien we velen van hen die als moslims de Islam opeisen, die de boodschap van “Vrede, Overgave en Gehoorzaamheid tegenover God” (Islaam in het Arabisch) niet correct begrijpen noch juist vertegenwoordigen.

Goeie genade! Ik ben bang dat ik een beetje op de feiten vooruit loop. Ik probeerde wat over de achtergrond van mijn eigen persoonlijke ervaring te geven om te zien of het u enigszins zal baten in uw geestelijke ambt. Dat ik aanbied om u te helpen kan een beetje vreemd lijken, terwijl we misschien een aantal verschillende standpunten en concepten hebben van God, Jezus, profeetschap, zonden en verlossing. Maar ziet u, eens bevond ik mij in dezelfde boot als u. Werkelijk, ik was. Laat het me uitleggen.

Ik werd geboren in een zeer strenge Christelijke familie in het Midwesten (van de USA). Onze familie en hun voorouders bouwden niet alleen de kerken en scholen in dit gebied, maar waren in feite dezelfde personen die hier in eerste instantie kwamen. Toen ik nog op de basisschool zat, verhuisden we naar Houston, Texas, in 1949 (ik ben oud). We gingen regelmatig naar de kerk en ik werd gedoopt toen ik 12 jaar was, in Pasadena, Texas. Als tiener wilde ik andere kerken bezoeken om meer te leren over hun leringen en geloofsovertuigingen. De baptisten, methodisten, episcopalen, charismatische bewegingen, nazareners, Kerk van Christus, Kerk van God, Kerk van God in Christus, Social Gospel, agapè, katholieken, presbyterianen en velen meer. Ik ontwikkelde een behoorlijke dorst naar het “Evangelie” of zoals we zeggen; het “Goede Nieuws.” Mijn onderzoek naar religie hield niet op bij het Christendom. Totaal niet! Hindoeïsme, judaïsme, boeddhisme, metafysica, inheemse Amerikaanse geloofsovertuigingen, maakten allemaal deel uit van mijn onderzoek. De enige waar ik niet serieus naar keek was Islam. Waarom? Goede vraag.

In ieder geval, ik raakte zeer geïnteresseerd in verschillende soorten muziek, vooral gospel en klassieke muziek. Omdat mijn hele familie religieus en muzikaal was, gebeurde het dat ik ook op beide gebieden met mijn studie begon. Dit alles leidde me naar de logische positie van muziekpredikant in de vele kerken waar ik de afgelopen jaren bij aangesloten raakte. Ik begon in 1960 met het onderwijzen van toetsinstrumenten en in 1963 bezat ik mijn eigen studio’s in Laurel, Maryland, met de naam “Estes Music Studios.”

Gedurende de volgende 30 jaar werkten mijn vader en ik samen in vele zakelijke projecten. We hadden entertainmentprogramma’s, shows en attracties. We openden piano- en orgelwinkels van Texas en Oklahoma tot aan Florida. Ik verdiende in die jaren miljoenen dollars, maar kon de gemoedsrust niet vinden welke alleen kan komen van het kennen van de waarheid en het vinden van het ware plan van verlossing. Ik weet zeker dat u zichzelf de vraag heeft gesteld: “ Waarom heeft God mij geschapen?” Of: “Wat is het dat God wil dat ik doe?” Of: “Wie is God precies?” “Waarom geloven wij in de ‘oorspronkelijke zonde’?” En: “Waarom worden de zonen van Adam gedwongen om zijn ‘zonden’ te accepteren en vervolgens als gevolg daarvan voor eeuwig gestraft te worden?” Maar als je deze vragen aan iemand stelt, dan zullen zij waarschijnlijk vertellen dat je dient te geloven zonder te vragen, of dat het een ‘mysterie’ is en dat je hier niet over dient te vragen.

En dan is er het concept van de ‘drie-eenheid.’ Toen ik mijn predikanten hierover vroeg om mij een soort van idee te geven hoe ‘één’ uiteindelijk ‘drie’ kon zijn of hoe God Zelf, Die alles kan doen wat Hij wil, de zonden van de mensen niet gewoon kan vergeven, maar in plaats daarvan een man moest worden en naar de aarde moest komen en een mens moest zijn om vervolgens de zonden van alle mensen op Zich te nemen. Voor ogen houdend dat Hij ondanks alles nog steeds God van het hele universum is en doet wat Hij wil, zowel in als buiten het universum zoals wij dat kennen.

Vervolgens, op een dag, kwam ik er achter dat de moslims geloven in de Bijbel. Ik was gechoqueerd. Hoe kan dat? Maar dat was nog niet alles, zij geloven in Jezus als:

  1. een ware boodschapper van God
  2. profeet van God,
  3. wonderbaarlijke geboorte zonder menselijke inmenging,
  4. hij was de ‘Christus’ of Messias zoals voorspeld in de Bijbel,
  5. hij is nu bij God, en het meest belangrijke…
  6. hij zal terugkomen op aarde in de Laatste Dagen om de gelovigen te leiden tegen de ‘antichrist.’

Dit was te veel voor mij. Vooral aangezien de evangelisten waar we mee rondreisden allemaal de moslims en Islam enorm haatten. Zij zeiden zelfs dingen die niet waar waren om de mensen bang te maken van de Islam. Dus, waarom zou ik iets met die mensen te maken willen hebben.

Mijn vader was zeer actief in het steunen van kerkwerk, vooral programma’s voor kerkscholen. Hij werd predikant in de jaren ’70. Hij en zijn vrouw (mijn stiefmoeder) kenden veel TV-evangelisten en predikanten, en bezochten zelfs Oral Roberts en hielpen bij het bouwen van de “Prayer Tower” in Tulsa, OK. Zij waren ook fanatieke aanhangers van Jimmy Swaggart, Jim en Tammy Fae Bakker, Jerry Fallwell, John Haggi en de grootste vijand van Islam in Amerika, Pat Robertson.

Pa en zijn vrouw werkten samen en waren zeer actief in het opnemen van “Praise” tapes en zij verspreidden deze bandjes gratis onder de mensen in o.a. bejaardenhuizen en ziekenhuizen. En vervolgens begon hij in 1991 met het zakendoen met een man uit Egypte en hij zei tegen mij dat hij wilde dat ik hem zou ontmoeten. Dit idee stond me aan omdat ik dacht over het hebben van een internationale smaak. Je weet wel, de piramides, sfinx, de rivier de Nijl enzovoort. Vervolgens vertelde mijn vader dat deze man een ‘moslim’ was.

Ik kon mijn oren niet geloven.

Een ‘moslim’?

Echt niet!

Ik herinnerde mijn vader aan de verschillende dingen die wij hoorden over deze mensen, hoe zij zijn – terroristen, kapers, ontvoerders, bommengooiers en wie weet wat nog meer?

Niet alleen dat, maar:

Zij geloven niet in God

Zij kussen de grond vijf keer per dag, en

Zij aanbaden een zwarte doos in de woestijn.

Nee!

Ik wilde deze ‘moslim’ niet ontmoeten. Geen sprake van!

Mijn vader stond erop dat ik hem zou ontmoeten en verzekerde mij dat hij een zeer aardige persoon was. Aldus gaf ik toe en ging akkoord met de ontmoeting.

Maar op mijn voorwaarden.

Ik ging akkoord om hem te ontmoeten op een zondag na de kerkdienst, zodat we volledig in de religieuze stemming waren en op goede voet stonden met de Heer. Ik zou zoals gewoonlijk de Bijbel onder mijn armen dragen en mijn groot glanzende kruis zou om mijn nek hangen en ik zou mijn pet dragen waarop stond: “Jezus is de Heer.” Mijn vrouw en twee jonge dochters gingen mee en wij waren klaar voor onze eerste ontmoeting met de ‘moslims.’

Toen ik de winkel binnenging en mijn vader vroeg waar de ‘moslim’ was, wees hij en zei: “Hij is daar.” Ik was in de war. Dat kon de moslim niet zijn. Echt niet.

Ik zocht naar een grote man met loshangende gewaden en een grote tulband op zijn hoofd, een baard halverwege zijn shirt en dikke wenkbrauwen.

Deze man had geen baard. In feite had hij niet eens haar op zijn hoofd. Hij was bijna kaal. En hij was zeer sympathiek met een warm welkom en handdruk. Dit klopte niet! Ik dacht dat zij terroristen en bommengooiers waren. Wat is dit allemaal?

Maakt niet uit. Ik ga meteen aan de slag met deze kerel. Hij moet ‘gered’ worden en ik en de Heer gaan dat wel even doen.

Dus na een snelle kennismaking vroeg ik hem: “Geloof jij in God?”

Hij zei: “Ja.”

(Oké!)

Toen zei ik: “Geloof jij in Adam en Eva?”

Hij zei: “Ja.”

Ik zei: “Wat betreft Abraham?” Geloof jij in hem en hoe hij probeerde zijn zoon op te offeren voor God?”

Hij zei: “Ja.”

Vervolgens vroeg ik: “En Mozes? De Tien Geboden? Het scheiden van de Rode Zee?”

Wederom zei hij: “Ja.”

Daarna: “Wat dan betreffende de andere profeten, David, Salomo en Johannes de Doper?”

Hij zei: “Ja.”

Ik vroeg: “Geloof jij in de Bijbel?”

Wederom, hij zei: “Ja.”

Nou was het tijd voor de grote vraag: “Geloof jij in Jezus? Dat hij de Messias (Christus) van God was?”

Hij zei wederom: “Ja.”

Wel heb je ooit! Dit ging beter dan ik verwachtte. Hij zou bijna gedoopt worden, alleen wist hij dat zelf nog niet. En ik zou ook degene zijn die dat zou gaan doen.

Ik won dag in dag uit zieltjes voor de Heer en dit zou een grote prestatie voor mij zijn, om een van die ‘moslims’ te pakken en hem tot het Christendom te ‘bekeren.’

Ik vroeg hem of hij van thee hield en hij zei dat hij dat deed. Aldus gingen we naar een kleine winkel in het winkelcentrum om te zitten en praten over mijn favoriete onderwerp: religies.

Terwijl we daar zaten in dat kleine koffieshop, uren pratend (ik praatte het meest), kwam ik er achter dat hij zeer aardig, kalm en zelfs enigszins verlegen was. Hij luisterde aandachtig naar elk woord dat ik te zeggen had en viel me niet één keer in de rede. Ik was onder de indruk van de manieren van deze man en dacht dat hij zeker de mogelijkheid had om een goed christen te worden.

Weinig wist ik van de loop der gebeurtenissen die zich voor mijn ogen zouden ontrafelen.

Ten eerste, ik was het met mijn vader eens dat we zaken moesten doen met deze man en moedigde zelfs het idee van hem aan om samen met hem te reizen tijdens mijn zakelijke reizen door het noordelijke deel van Texas. Dag na dag reden we samen en discussieerden over verschillende onderwerpen betrekking hebbend op de verschillende geloofsovertuigingen van mensen. En onderweg kon ik uiteraard af en toe mijn favoriete radioprogramma’s aanzetten met erediensten en lofliederen als hulp om de boodschap over te brengen aan dit arme individu. We spraken over het concept van God; de zin van het leven; het doel van de schepping; de profeten en hun missie en hoe God Zijn wil aan de mensheid openbaart. We deelden ook heel veel persoonlijke ervaringen en ideeën.

Op een dag kwam ik te weten dat mijn vriend Mohammed het huis ging verlaten dat hij deelde met een vriend van hem en dat hij tijdelijk in de moskee ging verblijven. Ik ging naar mijn vader en vroeg hem of we Mohammed konden uitnodigen om naar ons groot huis op het platteland te komen om daar met ons te verblijven. Hij kon dan meehelpen in wat werk en onkosten en hij was dan meteen op de juiste plek wanneer we klaar waren om te reizen. Mijn vader ging akkoord en Mohammed trok bij ons in.

Natuurlijk vond ik nog steeds tijd om mijn medepredikanten en evangelisten te bezoeken door heel de staat Texas. Een van hen woonde op de grens van Texas-Mexico en een andere woonde vlak bij de grens met Oklahoma. Een predikant hield ervan om een enorm houten kruis te dragen dat groter was dan een auto. Hij droeg het op zijn schouders en liet de onderkant over de grond slepen en liep ermee over de weg of snelweg, zeulend met deze twee balken in de vorm van een kruis. De mensen stopten hun auto’s en gingen naar hem toe om te vragen wat er aan de hand was, en hij gaf ze dan pamfletten en boekjes over het Christendom.

Op een dag kreeg mijn vriend met het kruis een hartaanval en moest naar het Veteranen Ziekenhuis waar hij een behoorlijk lange tijd moest verblijven. Ik bezocht hem in het ziekenhuis een aantal keren per week en ik nam Mohammed met mij mee in de hoop dat we allen gezamenlijk konden praten over geloofsovertuigingen en religies. Mijn vriend was niet echt onder de indruk en het was duidelijk dat hij niets wilde weten over de Islam. Vervolgens kwam er op een dag een man, die de kamer deelde met mijn vriend, de kamer binnen gereden in zijn rolstoel. Ik ging naar hem toe en vroeg hem zijn naam en hij zei dat dat er niet toe deed, en ik toen ik hem vroeg waar hij vandaan kwam, zei hij dat hij kwam van de planeet Jupiter. Ik dacht na over wat hij zei en begon me af te vragen of ik op de hartafdeling was of op de psychiatrische afdeling.

Ik wist dat de man eenzaam en depressief was en dat hij iemand nodig had in zijn leven. Dus begon ik te ‘getuigen’ tegenover hem over de Heer. Ik las voor hem uit het boek van Jona (Yoenoes) in het Oude Testament. Ik deelde met hem het verhaal van de profeet Jona die door de Heer gezonden was om zijn volk naar het rechte pad op te roepen. Jona had zijn volk verlaten en vertrok per boot om zijn stad te verlaten en trok de zee op. Er stak een storm op en de boot kapseisde bijna en de mensen aan boord gooiden Jona over boord van het schip. Er kwam een walvis naar de oppervlakte en greep Jona, slikte hem in en ging vervolgens naar de bodem van de zee, waar hij 3 dagen en 3 nachten verbleef. Doch, uit God’s Genade, zorgde Hij ervoor dat de walvis weer naar de oppervlakte ging om vervolgens Jona uit te spugen om veilig naar huis terug te keren naar zijn stad Nineveh. En het idee was dat we niet werkelijk kunnen wegrennen van onze problemen omdat we altijd weten wat we gedaan hebben. En bovendien weet God ook altijd wat wij gedaan hebben.

Nadat ik dit verhaal met de man in de rolstoel gedeeld had, keek hij op naar mij en bood zijn excuses aan. Hij vertelde me dat hij spijt had van zijn onbeleefde gedrag en dat hij recentelijk enkele serieuze problemen had ervaren. Vervolgens zei hij dat hij tegenover mij iets wilde opbiechten. En ik zei tegen hem dat ik geen katholieke priester was en dat ik geen biechten behandel. Hij zei tegen mij dat hij dat wist. In feite zei hij: “Ik ben een katholieke priester.” Ik was gechoqueerd. Ik had hier geprobeerd om het Christendom te prediken tegenover een priester. Wat in de wereld was er hier gaande?

De priester begon zijn verhaal met me te delen en zei dat hij een missionaris was voor de kerk voor meer dan 12 jaar in Zuid en Centraal Amerika en Mexico en zelfs in New York’s ‘Hell’s Kitchen.’ Toen hij werd ontslagen uit het ziekenhuis, had hij een plaats nodig om te herstellen. En in plaats van hem te laten verblijven bij een katholieke familie, zei ik tegen mijn vader dat wij hem beter konden uitnodigen om bij ons op het platteland te komen wonen samen met onze families en Mohammed. Hij ging hier mee akkoord en dus verhuisde hij onmiddellijk.

Tijdens de rit naar huis sprak ik met de priester over enkele concepten van geloofsovertuigingen in Islam, en tot mijn verbazing was hij het er mee eens en vervolgens deelde hij zelfs nog meer hierover met mij. Ik schrok toen hij mij vertelde dat katholieke priesters werkelijk de Islam bestuderen en sommige hebben zelfs een doctorstitel op dit gebied. Dit was allemaal zeer verlichtend voor mij. Maar er stond nog veel meer te gebeuren.

Nadat hij bij ons was ingetrokken, begonnen wij ons elke avond na het diner rondom de keukentafel te verzamelen om te praten over religie. Mijn vader nam zijn King James versie van de Bijbel mee, ik bracht mijn Revised Standard Version van de Bijbel, mijn vrouw had een andere versie van de Bijbel (misschien iets zoals Jimmy Swaggart’s ‘Good News For Modern Man’). De priester had natuurlijk de katholieke Bijbel die 7 boeken meer bevat dan de protestante Bijbel. Aldus brachten we meer tijd door met het praten over welke Bijbel nou de juiste was of de meest correcte, dan dat we probeerden om Mohammed te overtuigen om een christen te worden.

Op een gegeven moment herinnerde ik me dat ik hem vroeg over de Koran en hoeveel versies er van waren ontstaan in de afgelopen 1400 jaar. Hij vertelde me dat er slechts EEN KORAN was en dat het nooit veranderd was. Hij vertelde me dat de Koran door honderden duizenden mensen volledig uit het hoofd is geleerd en dat zij over de aarde verspreid leefden in verschillende landen. Enkele eeuwen nadat de Koran geopenbaard was, hadden miljoenen mensen het volledig uit het hoofd geleerd en aan anderen onderwezen die het ook in zijn geheel hadden onthouden, van kaft tot kaft, letter voor letter zonder fouten.

Dit leek niet mogelijk in mijn ogen. Per slot van rekening waren alle talen van de Bijbel voor eeuwen dode talen en de originele documenten zelf waren al honderden en duizenden jaren verloren. Dus hoe kon het dan dat zo iets als dit zo gemakkelijk was om te bewaren en te reciteren van kaft tot kaft.

Hoe dan ook, op een dag vroeg de priester aan Mohammed of hij een keer met hem mee mocht gaan naar de moskee om te zien hoe het daar was. Zij kwamen terug pratend over hun ervaring daar en wij konden niet wachten om de priester te vragen hoe het daar was en wat voor soort ceremonies zij daar verrichten. Hij zei dat zij eigenlijk niets ‘deden’. Zij kwamen en baden slechts en gingen weer. Ik zei: “Zij gingen? Zonder enige toespraak of zang?” Hij zei dat dat klopte.

Enkele dagen gingen voorbij en de katholieke priester vroeg aan Moh’ammed of hij nog een keer met hem mee mocht naar de moskee, wat hij deed. Maar deze keer was het anders. Zij kwamen pas na lange tijd terug. Het werd donker en wij waren enigszins bezorgd dat er iets met hen gebeurd was. Uiteindelijk arriveerden zij en toen zij bij de deur kwamen, herkende ik onmiddellijk Moh’ammed, maar wie was dat langs hem? Iemand met een lang wit gewaad en een wit hoofddeksel. Wacht eens even! Het was de priester. Ik zei tegen hem: “Pete? – Ben jij moslim geworden?” Hij zei dat hij diezelfde dag de Islam geaccepteerd had. DE PRIESTER IS MOSLIM GEWORDEN! Wat nu? (Je zult het zien.)

Ik ging naar boven om even over de dingen na te denken en begon met mijn vrouw over het onderwerp te praten. Ze vertelde mij dat ook zij tot de Islam wilde toetreden, omdat ze wist dat het de waarheid was. Nou was ik werkelijk gechoqueerd. Ik ging naar beneden en maakte Moh’ammed wakker en vroeg om met mij mee naar buiten te gaan voor een gesprek. We wandelden en spraken die hele nacht door. Tegen de tijd dat hij klaar was om de fadjr te bidden (het ochtendgebed van de moslims), wist ik dat de waarheid eindelijk tot mij was gekomen en dat het nu mijn beurt was voor de volgende stap. Ik liep naar de achterkant van het huis van mijn vader en vond een oud stuk triplex. Op die plek plaatste ik mijn hoofd op de grond, in de richting waar de moslims vijf keer per dag naar toe bidden.

Toen, in die positie, met mijn lichaam gestrekt op dat stuk triplex en mijn hoofd op de grond, vroeg ik: “O God. Als U daar bent, leidt me, leidt me.” Na enige tijd hief ik mijn hoofd op en ik merkte iets op. Nee, ik zag geen vogels of engelen in de lucht, noch hoorde ik stemmen of muziek, noch zag ik felle lichten en flitsen. Wat ik opmerkte was een verandering in mijzelf. Ik was me nu meer bewust dan ooit tevoren dat het tijd was voor mij om te stoppen met liegen en bedriegen en het verrichten van vage zakelijke transacties. Het was tijd dat ik werkelijk werkte aan mijzelf om een eerlijke en oprechte man te zijn. Ik wist nu wat ik moest doen. Dus ik ging naar boven en nam een douche met het duidelijke idee dat ik de zondige oude persoon die ik de afgelopen jaren was geworden aan het ‘wegwassen’ was. En ik begon nu aan een nieuw, fris leven. Een leven gebaseerd op waarheid en bewijs.

Rond 11:00 uur die ochtend stond ik voor twee getuigen, een ex-priester, voorheen bekend als pater Peter Jakobs, en de andere was Moh’ammed Abdel-Rahmaan, en ik sprak mijn ‘shahadah’ uit (getuigenis van de eenheid van God en het profeetschap van Moh’ammed, vrede zij met hem).

Enkele minuten later volgde mijn vrouw en sprak dezelfde getuigenis uit. Maar zij deed dit tegenover drie getuigen (met mij als de derde).

Mijn vader was wat meer terughoudend betreffende dit onderwerp en wachtte enkele maanden voordat hij zijn shahadah uitsprak. Maar hij gaf zich uiteindelijk toch ook over aan de Islam en begon met het verrichten van het gebed naast mij en de andere moslims van de lokale masdjid (moskee).

De kinderen werden van de christelijke school gehaald en op Islamitische scholen geplaatst. En nu, tien jaar later, onthouden zij veel van de Qor-aan en de leringen van Islam.

De vrouw van mijn vader was de laatste die erkende dat Jezus niet een zoon van God kon zijn en dat hij een zeer grote profeet is geweest, maar niet God.

Stop nu en denk na. Alle huisbewoners met verschillende achtergronden en van verschillende etnische groepen kwamen samen in de waarheid om te leren hoe zij de Schepper en Onderhouder van universum kunnen leren kennen en aanbidden. Denk eens na. Een katholieke priester, een muziekpredikant en prediker, een gewijde predikant en bouwer van christelijke scholen, en zij treden allemaal toe tot de Islam! Alleen door Zijn Genade werden wij allemaal geleid om de werkelijke waarheid van Islam te zien zonder enige oogkleppen op hun ogen.

Als ik hier zou stoppen weet ik zeker dat u zult toegeven dat dit op zijn minst een opmerkelijk verhaal is, toch? Tenslotte, drie religieuze leiders van drie afzonderlijke kerkgenootschappen treden allen op hetzelfde moment toe tot een zeer tegenoverliggende religie en snel daarna volgt de rest van de huisbewoners.

Maar dat is nog niet alles. Er is meer! Datzelfde jaar, terwijl ik in Grand Prairie, Texas (vlakbij Dallas), was, ontmoette ik een student van een baptistseminarie in Tennessee met de naam Joe, die ook de Islam accepteerde na het lezen van de Edele Qor-aan terwijl hij studeerde aan het COLLEGE van het BAPTISTEN SEMINARIE!

Er zijn ook nog anderen. Ik herinner me het geval van een katholieke priester uit een studentenstad die zozeer over de goede dingen in Islam sprak dat ik gedwongen werd om hem te vragen waarom hij de Islam niet aanvaarde. Hij antwoordde: “Wat? En mijn baan verliezen zeker?” – Zijn naam is pater John en er is nog steeds hoop voor hem.

Meer? Ja. Het jaar daarna ontmoette ik een voormalige katholieke priester die 8 jaar missionaris was geweest in Afrika. Hij leerde over de Islam toen hij daar was en aanvaarde de Islam. Hij veranderde zijn naam toen naar Omar en verhuisde naar Dallas Texas.

Nog meer? Wederom, ja. Twee jaar later, terwijl ik in San Antonio, Texas, was, werd ik voorgesteld aan een voormalige aartsbisschop van de Russische orthodoxe kerk die leerde over de Islam en zijn positie opgaf om tot de Islam toe te treden.

Sinds mijn eigen ‘bekering’ tot de Islam en nadat ik een prediker voor de moslims door heel het land en over de hele wereld was geworden, ben ik heel veel individuen tegengekomen die leiders, onderwijzers en geleerden in andere religies waren die leerden over Islam en het accepteerden. Zij kwamen van de hindoes, joden, katholieken, protestanten, jehova’s getuigen, Grieks en Russisch orthodox, koptisch christenen uit Egypte, kerken die niet gebonden zijn aan een kerkgenootschap en zelfs wetenschappers die atheïsten waren.

Waarom? Goede vraag.

Mag ik de zoeker naar de waarheid voorstellen om de volgende negen stappen te volgen om de geest te reinigen:

Reinig je gedachten, je hart en je ziel goed.

Verwijder alle vooroordelen en vooringenomenheden.

Lees een goede vertaling van de betekenis van de Edele Qor-aan in een taal die je het beste begrijpt.

Neem enige tijd.

Lees en denk er over na.

Denk en bid.

Blijf Degene Die jou schiep vragen om jou te leiden naar de waarheid. (Je dient dan wel een oprecht verlangen te hebben om geleid te worden.)

Houd dit enkele maanden vol. En wees hier regelmatig in.

En vooral, laat anderen die bedorven zijn in hun denken (b.v. vooringenomen zijn) jou niet beïnvloeden terwijl je in deze staat van de “wedergeboorte van de ziel” bent.

De rest is tussen jou en de Almachtige Heer van het universum. Als je werkelijk van Hem houdt, dan weet Hij dat al en Hij zal met eenieder van ons omgaan in overeenstemming met onze harten.

Nu heeft u de introductie tot mijn verhaal hoe ik tot de Islam gekomen ben en hoe ik moslim geworden ben. Op het internet is er meer te vinden over dit verhaal en er zijn ook foto’s. Neem alstublieft de tijd om het te bezoeken en neem vervolgens de tijd om mij te e-mailen en laat ons samenkomen om te delen in alle waarheden gebaseerd op bewijzen om onze herkomst en ons doel in dit leven en het Volgende Leven te begrijpen.

En wederom bedank ik u voor uw e-mail vandaag. Als u het niet had gezonden, dan had ik waarschijnlijk deze taak van het opschrijven van mijn verhaal over hoe “Priesters en Predikanten Tot De Islam Komen” niet definitief voltooid.

Moge Allah u leiden op uw reis naar de waarheid. Amien. En moge Hij uw hart en geest openen voor de realiteit van deze wereld en het doel van dit leven, amien.

Vrede zij met u en Leiding van Allah, de Enige Almachtige God, Schepper en Onderhouder van alles wat bestaat.

Uw vriend,

Yusuf Estes