WETENSCHAP

Leven en dood

Hij brengt de levenden uit de dood voort en Hij brengt de doden uit de levenden voort en Hij geeft de aarde leven na haar dood en evenzo zult gij worden voortgebracht.
(Koran 30:19)

Dit vers bevat belangrijke informatie voor diegenen die niet geloven in een leven na de dood. Het vers begint met:
Hij brengt de levenden uit de doden voort…
De meeste interpretaties hebben een metaforische betekenis aan dit vers toegeschreven. Zij benaderen dit vers door ongeloof met de dood te vergelijken en geloof met leven. Het is noodzakelijk om er bij te zeggen dat dit vers een wetenschappelijk en biologisch aspect heeft. We noemen nu een aantal biologische fenomenen, waarin leven uit de dood voortkomt:
Sommige organismen sterven direct, nadat ze hebben gebaard. Dit is het onvermijdelijke lot van de volgende diersoorten:

a). Een bepaalde soort paling reist van de Middellandse Zee naar zijn broedgebied in de Golf van Mexico en sterft voor het jong is uitgebroed. Het is net alsof de jong uit de dood is geboren. Het wonderbaarlijke punt is, dat de jonge palingen na hun geboorte naar het gebied reizen, waar hun moeders vandaan kwamen. De afstand die zij afleggen bedraagt tienduizenden kilometers.

b) Sommige soorten spinnen en vlinders sterven een paar seconden, voordat zij hun eieren leggen. Er bestaan ook spinnen, waarbij het wijfje gedurende de paring het mannetje doodt. Het zaad van het mannetje vloeit in het wijfje na zijn dood.

c) Bij mensen komt het voor dat baby’s zelfs tot 24 uur na de dood van de moeder levend worden verlost.

Eén van de belangrijkste betekenissen, van het heilige vers, is het verrijzen van organismen uit dode aarde. Het verrijzen van leven gebaseerd op DNA moleculen is werkelijk een goddelijk wonder. Het fenomeen dat vandaag de dag zelfs atheïsten verbaast, is de samenstelling van het eerste levende DNA van de aarde, met name de wijze waarop de eerste levende organisme uit de levenloze aarde voortkomen. De wedergeboorte van een insect of vlinder nadat het op de grond is gevallen, in bijvoorbeeld de vorm van een roos, is het ontstaan van leven uit de dood. De essentie van dit vers is een waar wonder voor degenen die biologie hebben gestudeerd; het stervende organisme schenkt al zijn moleculen aan de aarde en het Goddelijke geheim van ‘de levenden’ vervangt het door bijvoorbeeld een roos.

In feite heeft het tweede gedeelte van het vers dezelfde betekenis: een organisme ontleedt de moleculen van leven in zijn lichaam en laat deze dode structuren in de vorm van koolstofdioxide in de lucht los. Dit is, in een zekere zin, het voortbrengen van de dood uit het leven. Er kunnen geen organische overblijfselen bestaan in een lavastroom met een temperatuur die boven de 3000° Celsius uitkomt. Toch bestaan er ongekende vormen in lavagrotten die 1,5 a 2 meter in de lengte zijn die in deze kokende massa zijn gevormd.

Het voortkomen van leven uit water is ook een voorbeeld van het ontstaan van leven uit de dood.
De herhaalde uitspraken van Allah de Almachtige in de verzen van de Heilige Koran belichamen het ware antwoord van de wetenschap aan atheïsten. Atheïsten beweren dat ‘het leven uit leven verrijst’. De bovengenoemde voorbeelden bewijzen dat zij er flink naast zitten.

De genetische codes die van elk organisme zijn vertegenwoordigd in al diens onderdelen zijn in zekere zin statisch, zelfs levenloos, zolang ze geen opdracht krijgen tot activiteit. Vele microben en virussen nemen, als ze geen water voor hun sporen en inwendige structuren kunnen vinden, een levenloze, dode vorm aan. Je kunt dit vergelijken met een bevroren kristal.
Bij de mens kan zich een soortgelijke situatie voordoen. Hoewel elke cel, bijvoorbeeld een huidcel de genetische code van een compleet mens bevat kunnen deze cellen geen mens voortbrengen. Dit komt doordat een gedeelte van de code ontbreekt. Dezelfde genetische boodschap wordt ons overgeleverd in het verhaal van de schepping van Eva. Veel mensen kunnen niet doorgronden waarom Eva uit de rib van Adam werd geschapen. Als Allah het had gewild had Hij in een oogwenk Eva, net zoals Adam, van klei gemaakt. Waarom schiep Hij Eva uit de rib van Adam?
Via de moderne wetenschap weten we nu dat de enige cellen die kunnen worden gekweekt zich in het beenmerg bevinden. Vandaag de dag kunnen deze cellen worden verwijderd en in een laboratorium worden gekweekt. Deze cellen kunnen alleen nieuw beenmergcellen voortbrengen. Maar als de gehele code ontcijferd zou kunnen worden, dan zou het lot van de mens kunnen worden opgeschreven. De schepping van Eva uit de rib (beenmerg) informeert ons over dit grote geheim van de biologie! Dus, één van de geheimen van de regel ‘Hij brengt de levenden uit de doden voort…’ is de schepping van Adam uit klei en Eva uit zijn rib.

De eerste gedachte die opkomt bij de zin ‘Hij brengt de levenden uit de doden voort…’ is de sterfelijkheid van levende wezens. We weten uit de biologie dat DNA moleculen kleine eenheden zijn die de levenskracht vertegenwoordigen. Zij reproduceren en overleven voor onbepaalde tijd Hun transformatie naar de dood, komt stand door de wil van Allah. Een ander aspect betreft het menselijke lichaam. Na de schepping in het paradijs, was het lot van Adam niet aan tijd gebonden. Dus in tegenstelling tot wat veel mensen geloven, bezit bet lichaam wel onsterfelijkheid. Het beperkte tijdbestek werd pas ingesteld toen Allah de woorden “…daalt neer (uit het paradijs)” uitsprak. Dit is het belangrijke inzicht, dat wordt verkondigd in dit gedeelte van het vers aan degenen, die niet geloven in de wederopstanding en het eeuwige leven. Levenskracht is de manifestatie van de attributen (eigenschappen) van Allah als bron van bet leven en de essentie hiervan in continuïteit.
..Hij brengt de doden uit de levenden voort…

Een ander voorbeeld hiervan zijn de vele onverklaarbare sterfgevallen bij gezonde mensen, terwijl zieken, die vitale levensfuncties hebben verloren, toch blijven doorleven.
..Hij geeft de aarde leven na haar dood…

Hier worden we geïnformeerd dat de wederopstanding heel gemakkelijk te verwezenlijken is, dankzij de goddelijke almachtigheid en alwetendheid. De wederopstanding nadrukkelijk ontkennen, zelfs na alle bewijzen die dit vers presenteert, getuigt alleen van bet bewust negeren van biologische wetten. Allah is in staat, om bet geloof aan een dood hart te schenken. Zo kunnen levenden die symptomen van een geestelijke dood vertonen weer tot leven komen als ze de waarheid van hun Heer erkennen.